جای زخم و ایجاد اسکار :علت ها و درمان های رایج

اسکار چگونه ایجاد می شود؟چگونه می توان اسکار را درمان کرد؟جای زخم بخشی طبیعی از روند بهبودی بدن است. اسکار ناشی از فرآیند بیولوژیکی ترمیم زخم در پوست و سایر بافت ها است. اکثر زخم ها، به جز موارد بسیار جزئی، منجر به درجاتی از جای زخم می شوند و آثاری از خود باقی می گذارند.

جای زخم می تواند در اثر حوادث، بیماری ها، بیماری های پوستی مانند آکنه یا جراحی ایجاد شود.

به طور کلي هرگونه آثار برجاي مانده از آسيب‌هاي پوستي يا زخم‌ها را اِسکار مي‌نامند. چون «سوختگى» از ديرباز نقش عمده‌اى در ايجاد اثرات ماندگار بر پوست داشته است، واژه‌ي اِسکار را «داغ» نيز ترجمه مى‌کنند. اگر کسى را داغ مى‌گذاشتند اثر آن ‌همواره به عنوان يک نشان باقى ‌مى‌ماند.

دسترسی سریع به مطالب این صفحه

علت به‌وجود آمدن اِسکار مى‌تواند عواملى مانند موارد زير باشد:

بخيه جراحي :

بخيه بعد از جراحي‌هاي مختلف (آپانديسيت، تيروييد، سزارين، کليه، قلب، لاپاروسکوپي، ليپوساکشن، ستون فقرات و….) و يا جراحي‌هاي زيبايي ماموپلاستي، گرافت يا پيوند پوست

زخم :

مانند اِسکار تشکيل شده بر روي محل انواع زخم‌ها (بريدگي، ساييدگى، سوراخ‌شدگى، تزريق واکسن و….) که با روش‌هاى مختلف و يا خود‌به‌خود ترميم شده‌اند.

سوختگى‌ها :

اِسکار ناشى از سوختگى‌ با آب جوش، بخار آب، سوختگي‌هاي شيميايي.

آکنه :

اِسکار برجسته و يا اِسکارهاي گودرفته‌ي خفيف که پس از بهبودي جوش‌هاي پوست بر جاي مي‌ماند.

بيماري‌هاي داخلي و عفوني با عوارض پوست:

سالک، آبله مرغان

اِسکار يکي از مشکلات شايع در دنياست که هزينه‌هاي زيادي را به بيماران تحميل مي‌کند، هرچند که در بسياري از موارد صرف اين هزينه‌هاي سنگين نيز براي مقابله با اسکار کارآمد نيست. براي اين‌که تصور دقيق‌تري از شيوع اسکار داشته باشيد خوب است بدانيد که هر سال در کشورهاي پيشرفته 100 ميليون نفر دچار اسکار مي‌شوند که 11 ميليون از اين 100ميليون از اسکارها بر اثر سوختگي ايجاد مي‌شوند که 70% آن‌ها در کودکان است. با توجه به اينکه تعداد افرادي که در تمام کشورها دچار اين مشکل مي‌شوند بسيار زياد است، يافتن راه حلي مناسب براي پيشگيري و کاهش اسکار مي‌تواند ضمن کمک به بهداشت جامعه، از صرف هزينه‌هاي زياد جلوگيري کند

اسکار چگونه ایجاد می شود؟

هنگامی که درم (لایه عمیق و ضخیم پوست) آسیب می بیند، جای زخم ایجاد می شود. بدن فیبرهای کلاژن جدیدی (پروتئینی که به طور طبیعی در بدن وجود دارد) بصورت نامنظم تشکیل می دهد تا آسیب را ترمیم کند و در نتیجه جای زخم ایجاد شود. بافت اسکار جدید بافت و کیفیت متفاوتی نسبت به بافت اطراف خواهد داشت. جای زخم ها پس از بهبود کامل زخم ایجاد می شوند.

اسکار انواع مختلفی دارد:

بیشتر اسکارها صاف و رنگ پریده هستند. با این حال، در مواردی که بدن کلاژن بیش از حد تولید می کند، جای زخم برجسته ایجاد می شود. اسکارهای برجسته را اسکار هیپرتروفیک یا اسکار کلوئید می نامند. هر دوی این نوع اسکارها در افراد جوان تر و پوست تیره بیشتر دیده می شود.

برخی از اسکارها می توانند ظاهر فرورفته یا گود داشته باشند. این نوع اسکار زمانی رخ می دهد که ساختارهای زیرینی که از پوست حمایت می کنند (مثلاً چربی یا ماهیچه) از بین برود. برخی از اسکارهای جراحی مانند برخی از اسکارهای ناشی از آکنه این ظاهر را دارند.

اسکارها همچنین می توانند به صورت پوست کشیده یا ترک پوستی( استرچ مارک) ظاهر شوند. چنین اسکارهایی زمانی ایجاد می شوند که پوست به سرعت کشیده می شود (مثلاً در جهش رشد یا در دوران بارداری). علاوه بر این، این نوع اسکار می تواند زمانی ایجاد شود که پوست در طول فرآیند بهبودی تحت کشش باشد (مثلاً در نزدیکی مفصل).

چگونه می توان اسکار را درمان کرد؟

اگرچه جای زخم ها را نمی توان به طور کامل از بین برد، اما می توان ظاهر آنها را تا حدودی بهبود بخشید. روش های بهبود ظاهر اسکار عبارتند از:

1.درمان‌های موضعی:

مانند ویتامین E، کرم کره کاکائو، ژل سیلیکون، محصولات عصاره پیاز، و چندین محصول تجاری مراقبت از پوست مانند وازلین و آکوافور که بدون نسخه به فروش می‌رسند، ممکن است تا حدودی در کمک به بهبود جای زخم موثر باشند.

2.عمل جراحي:

اگرچه جای زخم را از بین نمی‌برد، اما می‌توان از جراحی برای تغییر شکل اسکار یا کمتر دیده شدن آن استفاده کرد. در موارد اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید (اسکار برجسته) جراحی توصیه نمی شود زیرا خطر عود اسکار و همچنین اسکار شدیدتر ناشی از درمان وجود دارد.

3.تزریق استروئید:

یک دوره تزریق استروئید به جای زخم ممکن است به صاف شدن آن کمک کند. تزریق ممکن است به نرم شدن ظاهر اسکارهای کلوئیدی یا هیپرتروفیک کمک کند. 5-فلوئورواوراسیل (5-FU) یا بلئومایسین را می توان برای کاهش اندازه اسکار و کاهش خارش و درد به جای زخم تزریق کرد.

4.رادیوتراپی :

رادیوتراپی سطحی با دوز کم برای جلوگیری از عود اسکار شدید کلوئیدی و هیپرتروفیک استفاده می شود. این درمان تنها در موارد شدید به دلیل عوارض جانبی طولانی مدت بالقوه استفاده می شود.

5.درم ابریژن:

این درمان شامل برداشتن سطح پوست با تجهیزات ویژه است. درم ابریژن برای ترکیب شدن با نامنظمی‌های اسکار چه برجسته و چه فرو رفته مفید است.

میکرودرم ابریژن یک نوع درم ابریژن بسیار کم تهاجمی است اما برای اسکارهای بسیار سطحی مفید است.

6.لایه برداری با لیزر:

این روش مشابه درم ابریژن، لایه های سطحی پوست را با استفاده از انواع مختلف لیزر از بین می برد. انواع جدیدتر لیزرها ممکن است با کار بر روی کلاژن درم بدون برداشتن لایه‌های بالایی پوست به نتایج ظریف‌تری دست یابند. این پیشرفت در مقایسه با لیزرهای سنتی و درم ابریژن که به بهبودی طولانی تری نیاز دارد، باعث کاهش زمان درمان می شود.

7.تزریق فیلر:

از این درمان ها می توان برای بالا بردن جای زخم های فرو رفته تا سطح پوست اطراف استفاده کرد. با این حال، اثرات این تزریق‌ها موقتی است و ممکن است نیاز به تکرار منظم این روش‌ها باشد. فرم های جدیدتری از پرکننده های تزریقی در حال حاضر در بازار هستند و ممکن است برای برخی افراد گزینه مناسبی باشند.

8.میکرونیدلینگ:

بسیاری از سوراخ‌های سوراخ‌دار کوچک در پوست سطحی ایجاد می‌شوند تا تولید کلاژن را تحریک کنند و حتی محرک‌های کلاژن یا سایر محصولات را برای کاهش ظاهر اسکار تزریق می‌کنند.

9.کرایوسرجری :

جای زخم را منجمد می کند تا اندازه اسکار کاهش یابد و درد، خارش، سختی و تغییر رنگ کاهش یابد. این ممکن است با تزریق استروئید یا FU-5ترکیب شود.

اگر برای اجرای اصول و راههای مراقبت از بدن و مراقبت از پوست به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.