اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طیف وسیعی از شرایط اطلاق میشود که با چالشهایی در مهارتهای اجتماعی، رفتارهای تکراری، گفتار و ارتباطات غیرکلامی مشخص میشود. بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری، اوتیسم در حال حاضر از هر 44 کودک یک نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد.
می دانیم که یک اوتیسم وجود ندارد، بلکه انواع مختلفی وجود دارد که بیشتر تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی قرار دارند. از آنجایی که اوتیسم یک اختلال طیفی است، هر فرد مبتلا به اوتیسم دارای مجموعه ای از نقاط قوت و چالش است. روشهایی که افراد مبتلا به اوتیسم از طریق آنها یاد میگیرند، فکر میکنند و مشکل را حل میکنند، میتواند از مهارتهای بالا تا چالشبرانگیز متغیر باشد. برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است در زندگی روزمره خود به حمایت قابل توجهی نیاز داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به حمایت کمتری نیاز داشته باشند و در برخی موارد کاملاً مستقل زندگی کنند.
عوامل متعددی ممکن است بر ایجاد اوتیسم تأثیر بگذارد و اغلب با حساسیتهای حسی و مسائل پزشکی مانند اختلالات گوارشی (GI)، تشنج یا اختلالات خواب و همچنین چالشهای سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و مشکلات توجه همراه است.
علائم اوتیسم معمولاً در سن 2 یا 3 سالگی ظاهر میشوند. برخی از تأخیرهای رشد مرتبط میتوانند حتی زودتر ظاهر شوند و اغلب میتوانند در اوایل 18 ماهگی تشخیص داده شوند. تحقیقات نشان می دهد که مداخله زودهنگام منجر به نتایج مثبت در آینده برای افراد مبتلا به اوتیسم می شود.
رابطه قوس کمر و اوتیسم در چه چیزی است؟
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طور معمول چندین نشانه را نشان می دهند. این گاهی اوقات شامل حرکات تکراری مانند قوس کمر می شود، اما به یاد داشته باشید که قوس کمر اغلب به دلایل دیگر است.
کودکان اوتیستیک ممکن است در حدود یک سالگی (یا زودتر از آن) علائم خود را نشان دهند، اما بیشتر کودکان تا حدود 3 سالگی تشخیص داده نمی شوند.
نوزاد تازه متولد شده یا نوزادی که فقط چند هفته تا چند ماه دارد احتمالاً علائمی از این وضعیت را نشان نخواهد داد. اگر کودک شما در طیف اوتیسم قرار دارد، احتمالاً چندین علامت دیگر همراه با قوس کمر را خواهد داشت.
در پایان سال اول، یک نوزاد اوتیسمی ممکن است ویژگی های مشخصه ای را نشان دهد که شایع تر هستند، مانند:
به والدین یا مراقبان خود لبخند نمی زنند
عدم استفاده از تماس چشمی برای برقراری ارتباط
واکنش محیطی ندارند (برای تکان دادن یا اشاره کردن).
بعداً کودک شما ممکن است حرکات تکراری دیگری را نشان دهد، مانند:
سفت کردن بازوهایشان
تکان دادن دستانشان
روی انگشتان پا راه رفتن
راه حل ها و درمان های قوس کمر در نوزادان
در بیشتر موارد، قوس کمر کودک شما به خودی خود از بین میرود، زیرا او یاد میگیرد که بغلتد و بدن خود را بهتر کنترل کند، از رفلکس ترس جلوتر رفته و با اطرافیانش راحتتر شود.
اگر مشکلی برای سلامتی وجود دارد که باعث میشود کودک شما کمرش را قوسدار کند، درمان بیماری زمینهای ،قوس کمر را حل میکند. به عنوان مثال، درمان مشکلات رایج نوزاد مانند گاز گرفتگی و رفلاکس اسید، از کشش کمر مراقبت می کند.
برای رفع گاز طبیعی و رفلاکس نوزاد، میتوانید درمانهای خانگی ساده و کم خطر مانند:
کودک خود را بعد از شیر دادن به حالت عمودی نگه دارید
از تغذیه بیش از حد خودداری کنید
تغذیههای کوچکتر را بیشتر بدهید
اگر مشکل به نظر می رسد از یک بطری کوچکتر و اندازه نوک پستان برای جلوگیری از بلعیدن هوا استفاده کنید
شیر مادر یا شیر خشک را با مقدار کمی غلات نوزاد غلیظ کنید (ابتدا با پزشک اطفال خود مشورت کنید زیرا ممکن است خطراتی داشته باشد)
اگر فرشته کوچک شما سر خود را به سمت عقب پرتاب می کند و پشت خود را به دلیل عصبانیت خم می کند، آموزش رفتار ملایم ممکن است به جلوگیری از این امر کمک کند. آموزش به فرزندتان که چگونه خواسته ی خود را به شیوه ای کمتر نمایشی بیان کند، ممکن است کمک کند. از پزشک متخصص اطفال خود بخواهید که کمک کند.
سایر علل جدی تر قوس کمر ممکن است به فیزیوتراپی، داروها، جراحی یا سایر درمان های پزشکی نیاز داشته باشند.
چه زمانی با پزشک تماس بگیرید
گاهی اوقات گاز گرفتگی و گیجی میتواند با علائم دیگری همراه شود که از بین نمیروند، و رفلاکس اسید ممکن است نشانهای از یک بیماری جدیتر باشد. اگر کودک شما:
3 ساعت یا بیشتر گریه می کند
کمر آنها قوس می دهد و علائم دیگری از درد را نشان می دهد
هر بار که به آنها غذا می دهید پرت می کند
در هنگام تغذیه تحریک پذیر است
از تغذیه امتناع می کند
وزن اضافه نمی کند یا وزن کم کرده است
پوشک را خیس نمی کند
به دنبال علائم مشکلات مغزی یا عصبی همراه با قوس کمر باشید. اگر نوزادتان تجربه کرد، فوراً با پزشک فرزندتان تماس بگیرید یا اورژانس خبر کنید:
مشکل ناگهانی در تغذیه
مکیدن ضعیف
مشکل در بلع
گریه بلند
تشنج
نقاط نرم برآمده یا متورم روی سر
سفتی، سختی
وضعیت عجیب سر یا گردن
حرکات تکان دهنده
اسپاسم عضلانی
خلاصه کلام پیرامون قوس کمر و اوتیسم:
اگر کودک شما برگشته است (قوس می زند)، احتمالاً لازم نیست نگران باشید. نوزادان به دلایل زیادی پشت خود را قوس می دهند – یا اصلاً بدون دلیل. در یک نوزاد شاد، راحت و سالم، قوس کمر به احتمال زیاد دلیلی ندارد و تنها یکی از کارهایی است که انجام می دهند.
این حرکت رایج نوزاد همچنین میتواند نشانهای از سایر مشکلات اساسی سلامتی باشد – گاهی اوقات جدی. اگر متوجه شدید که کودکتان کمرش قوس دارد، به دنبال علائم دیگر باشید. به پزشک اطفال خود اطلاع دهید که متوجه چه چیزی می شوید. مطمئن شوید که کودک خود را به تمام معاینات منظم ببرید.
اگر برای اجرای اصول و راههای مراقبت از بدن و پوست مادر و کودک به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.
منبع: Is there a link between back arching and autism
بعدی: لک های کبدی صورت