خارش پوست: علل و درمان

برای برخی افراد، خارش که به خارش پوست اشاره دارد، یک نبرد دائمی است. درک اینکه دقیقاً چه چیزی باعث خارش پوست می شود دشوار است.خارش پوست می تواند نتیجه یک بثورات پوستی یا بیماری پوستی دیگری باشد. همچنین می تواند نشانه یک بیماری جدی تر مانند بیماری کبد یا نارسایی کلیه باشد. برای تسکین، مهم است که مشکل را شناسایی کرده و علت اصلی را درمان کنید.

علل

پوست به عنوان مانعی که از داخل بدن محافظت می کند، یک هدف حیاتی را ایفا می کند. پر از سلول های خاصی از سیستم ایمنی است که می تواند از بدن و پوست در برابر ویروس ها، باکتری ها و سایر تهدیدات پنهان محافظت کند.

هنگامی که سلول های پوست هر نوع ماده مشکوکی را تشخیص می دهند، واکنشی را آغاز می کنند که باعث التهاب ناحیه می شود. متخصصان پزشکی از این التهاب به عنوان راش یا درماتیت یاد می کنند. این می تواند منجر به خارش شود.

سلول های ایمنی می توانند به چیزی که پوست را لمس می کند، واکنش نشان دهند. برخی از بثورات قرمز، دردناک و تحریک‌پذیر هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند منجر به تاول‌ها یا لکه‌های روی پوست شوند.

خارش یکی از علائم رایج در بسیاری از مشکلات پوستی است. پوست ممکن است در تمام بدن یا فقط در نواحی خاص خارش کند.

در اینجا برخی از دلایل خاص خارش وجود دارد:

1.پوست خشک

خشکی پوست یکی از شایع ترین علل خارش پوست است. اگر فردی هیچ گونه برآمدگی قرمز روشنی را مشاهده نکرد یا متوجه تغییر ناگهانی در پوست خود نشد، خشکی پوست یک دلیل محتمل است.

عوامل محیطی که می توانند منجر به خشکی پوست شوند عبارتند از هوای بیش از حد گرم یا سرد با رطوبت کم. شستشوی زیاد نیز می تواند باعث خشکی پوست شود. این می تواند هر گروه سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما با افزایش سن، پوست آنها نازک تر و خشک تر می شود.

یک مرطوب کننده خوب معمولا می تواند به ترمیم پوست خشک کمک کند. پوست بسیار خشک می تواند یک علامت هشدار دهنده درماتیت باشد، بنابراین ممکن است برای کمک به تسکین و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، مراجعه به پزشک ضروری باشد.

علائم و نشانه های رایج خشکی پوست عبارتند از:

پوست خشن، پوسته پوسته می شود

خارش بیش از حد

پوست خاکستری در افراد با پوست تیره تر

ترک هایی در پوست که مستعد خونریزی هستند

پوست یا لب های ترک خورده

کمک گرفتن برای درمان خشکی پوست بسیار مهم است زیرا ترک های پوست می توانند به میکروب ها اجازه ورود دهند. هنگامی که این میکروب ها وارد پوست می شوند، می توانند باعث عفونت شوند. نقاط قرمز و دردناک روی پوست اغلب نشانه اولیه عفونت بالقوه است.

یک متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده مخصوص برای استفاده در طول روز یا یک داروی موضعی برای استفاده مستقیم روی پوست تجویز کند.

2.اگزما

اگزما یا درماتیت آتوپیک، شایع ترین علت بثورات پوستی در کودکان است.

کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی (ACAAI) گزارش می دهد که اگزما 10 تا 20 درصد از کودکان را درگیر می کند اما تنها 1 تا 3 درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد.

علت آن به آسیب سد پوستی مرتبط است. این باعث خشک شدن ناحیه می شود و آن را در معرض خطر تحریک و التهاب قرار می دهد. حفظ رطوبت پوست بسیار مهم است.

اگزما اغلب با گذشت زمان بهبود می یابد. با این حال، افراد مبتلا به اگزما باید مراقب باشند، زیرا در برابر عفونت های پوستی آسیب پذیرتر هستند.

3.آلرژی

تحریک و واکنش های آلرژیک نیز می تواند باعث خارش پوست شود. درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که پوست مستقیماً با یک آلرژن( مواد آلرژی زا ) تماس پیدا کند.

نتیجه حساسیت پوستی، بثورات قرمز و خارش دار است که می تواند شامل تاول ها یا برجستگی های کوچک باشد. این بثورات زمانی ایجاد می شود که پوست با ماده حساسیت زا( ماده ای که سیستم ایمنی به آن حمله می کند) در تماس باشد. اغلب، بین قرار گرفتن در معرض آلرژن و زمان بروز بثورات، تاخیر زمانی وجود دارد.

دست زدن به لباس‌ها، حیوانات خانگی، مواد شیمیایی، صابون‌ها و موادی مانند پیچک سمی یا لوازم آرایشی می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک شود. آلرژی‌های غذایی نیز می‌توانند باعث خارش پوست شوند.

آلرژی به نیکل بسیار رایج است. هنگامی که فردی با جواهراتی که حاوی مقدار کمی نیکل هستند تماس پیدا می کند، ممکن است در محل تماس دچار پوست قرمز، برآمدگی، خارش و متورم شود.

برای فردی که واکنش آلرژیک به یک ماده خاص دارد، یکی از ساده ترین کارها اجتناب از آن محصول یا ماده است. کرم‌های بدون نسخه یا کرم‌های دارویی می‌توانند به رفع بثورات کمک کنند.

4.کهیر

کهیر نوعی التهاب پوستی است که در اثر ترشح یک ماده شیمیایی به نام هیستامین در بدن ایجاد می شود. این ترشح باعث نشت رگ های خونی کوچک می شود که باعث تورم پوست می شود.

کهیر حدود 20 درصد از افراد را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.

5.نیش حشرات

گزش حشرات اغلب باعث می‌شود که پوست فرد ملتهب شود و در نتیجه خارش ایجاد شود. نیش پشه و عنکبوت اغلب باعث ایجاد یک علامت گزش کوچک می شود که با لکه های قرمز رنگ روی پوست احاطه شده است. این نیش ها باید طی 7 تا 14 روز محو شوند.

گزش ساس ها و کنه ها ممکن است باعث ایجاد بثورات بزرگتر شده و باعث خارش در سراسر بدن شود. اگر فردی مشکوک به هجوم ساس باشد، باید تمام اثاثیه را جدا کرده و اتاق را به طور کامل با مواد دافع تمیز کند. تمام اقلام آسیب دیده باید در دمای 60 درجه سانتیگراد شسته شوند.

اگر فرد نتواند خودش آلودگی را از بین ببرد، ممکن است به کمک حرفه ای نیاز باشد.

6.روانشناسی

افراد ممکن است احساس خارش را تجربه کنند که دلیل فیزیکی ندارد. برخی از بیماری‌های روانی می‌تواند باعث شود که فرد احساس کند پوستش در حال خزیدن است، که باعث ایجاد میل به خاراندن می‌شود. خاراندن بیش از حد می تواند منجر به آسیب پوست شود.

خاراندن اجباری ممکن است نتیجه شرایط زیر باشد:

افسردگی

اضطراب

اختلال وسواس فکری

7.علل دیگر

خارش همچنین می تواند مربوط به انگل هایی مانند کرم نخی، حشراتی مانند ساس، پشه یا شپش باشد. عفونت های قارچی مانند پای ورزشکار نیز می تواند باعث خارش بین انگشتان و اطراف آن شود.

خارش پوست همچنین می تواند به دلیل شرایط پزشکی جدی تر باشد. اختلالات عصبی ناشی از دیابت، استرس و زونا می تواند باعث خارش شدید شود.

پزشکان همچنین ممکن است به خارش اورمیک به عنوان خارش کلیه یا خارش مزمن مرتبط با بیماری کلیوی اشاره کنند. اورمی یک سندرم گسترده است که زمانی رخ می دهد که کلیه ها به شدت آسیب ببینند و نتوانند سموم را از بدن پاک کنند.

با اورمی، خارش در شب بدتر می شود. اغلب کمر، بازوها و شکم را درگیر می کند.

درمانهای خانگی

درمان های خانگی زیر ممکن است به کاهش خارش کمک کند:

استفاده از کرم مرطوب کننده با کیفیت بالا بر روی پوست و استفاده از آن حداقل یک یا دو بار در روز

مالیدن کرم ضد خارش، مانند کرم هیدروکورتیزون ، برای کمک به تسکین خارش.

استفاده از کمپرس خنک و مرطوب در ناحیه آسیب دیده

گرفتن حمام ولرم

انتخاب صابون های ملایم بدون رنگ یا عطر و استفاده از شوینده های ملایم یا بدون عطر هنگام شستشو.

اجتناب از موادی که پوست را تحریک می‌کنند یا باعث واکنش آلرژیک می‌شوند مانند نیکل، جواهرات و پشم.

شاید مهمترین اقدام خودمراقبتی جلوگیری از خراشیدن باشد. خاراندن در نهایت می تواند منجر به التهاب و آسیب بیشتر به پوست شود و می تواند خارش را بدتر کند.

اگر کرم‌های بدون نسخه جواب نمی‌دهند، اگر بثورات پوستی گسترش می‌یابد، یا اگر فردی علائم اضافی فراتر از خارش را تجربه می‌کند، باید برای شناسایی علت و درمان مشکل خاص به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کند.

نیش حشرات: آنتی هیستامین های موضعی می توانند خارش را تسکین دهند. برای جلوگیری از گزش، از یک دافع حشرات استفاده کنید، ورودی های حشره را به خوبی تعمیر کنید و بدن را با لباس بپوشانید.

درمان پیشرفته

طرح درمان به علت خارش بستگی دارد. برای افرادی که از خشکی پوست رنج می برند، ممکن است یک مرطوب کننده خوب تمام چیزی باشد که نیاز است.

آلرژی: آنتی هیستامین های خوراکی داروهای رایج ضد حساسیت هستند. آنها را می توان تجویز کرد یا بدون نسخه خریداری کرد.

عفونت های قارچی: کرم حلقوی، پای ورزشکار و سایر عفونت های قارچی را می توان با درمان ضد قارچی درمان کرد. درمان های موضعی شامل کرم ها و شامپوها است. برای عفونت های شدید، پزشک ممکن است یک داروی خوراکی تجویز کند. تربینافین یا لامیزیل معمولا استفاده می شود.

اگزما، درماتیت یا کهیر: این موارد و سایر بیماری های پوستی ممکن است توسط متخصص پوست کرم های کورتیکواستروئیدی ( کورتون ) توصیه شوند. اینها را می توان مستقیماً روی پوست اعمال کرد تا به رفع خارش کمک کند. مهارکننده های موضعی کلسینئورین و آنتی هیستامین های خوراکی نیز می توانند به تسکین خارش کمک کنند.

اگر دلایلی برای اجتناب از درمان دارویی وجود داشته باشد، ممکن است به افرادی که پسوریازیس یا نارسایی کلیه دارند، درمان های جایگزین توصیه شود. نور درمانی یا فوتوتراپی یکی از این روش های درمانی است. درمان شامل قرار دادن پوست در معرض طول موج های خاصی از اشعه ماوراء بنفش است تا به کنترل خارش کمک کند.

اگر برای اجرای اصول و راههای مراقبت از بدن و مراقبت از پوست به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.

منبع: Why is my skin itchy

بعدی: آیا باید نگران نیش پشه باشیم؟