ارسال رایگان برای سفارش های حداقل 700 هزارتومان

تشخیص و درمان پسوریازیس

بازدید: 1,261 بازدید
تشخیص و درمان پسوریازیس

دو آزمایش یا معاینه ممکن است برای تشخیص پسوریازیس لازم باشد.

1.معاینه ی جسمی

اکثر پزشکان می توانند با یک معاینه فیزیکی ساده تشخیص دهند. علائم پسوریازیس به طور معمول مشهود است و به راحتی از سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند قابل تشخیص است.

در طول این معاینه، مطمئن شوید که تمام زمینه های نگران کننده را به پزشک خود نشان دهید. علاوه بر این، در صورت داشتن این عارضه، به پزشک خود اطلاع دهید.

 

2.بیوپسی ( نمونه برداری )

اگر علائم نامشخص هستند یا اگر پزشک شما بخواهد تشخیص مشکوک را تأیید کند، ممکن است نمونه کوچکی از پوست را بگیرد. این به عنوان بیوپسی شناخته می شود.

پوست به آزمایشگاه فرستاده می شود و در آنجا زیر میکروسکوپ بررسی می شود. معاینه می تواند نوع پسوریازیس شما را تشخیص دهد. همچنین می تواند سایر اختلالات یا عفونت های احتمالی را رد کند.

بیشتر بیوپسی ها در مطب پزشک در روز ملاقات شما انجام می شود. پزشک شما احتمالاً یک داروی بی حس کننده موضعی تزریق می کند تا بیوپسی کمتر درد داشته باشد. سپس بیوپسی را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستند.

پس از بازگشت نتایج، پزشک شما ممکن است یک قرار ملاقات برای بحث در مورد یافته ها و گزینه های درمانی با شما درخواست کند.

 

درمان ها و داروهای جدید پسوریازیس

نزدیک به 20 درمان جدید و در دسترس پسوریازیس برای بزرگسالان و کودکان وجود دارد. که در ادامه مطرح خواهد شد.

محرک های پسوریازیس: استرس، الکل و موارد دیگر

“محرک های” خارجی ممکن است یک حمله جدید پسوریازیس را آغاز کند. این محرک ها برای همه یکسان نیستند. آنها همچنین ممکن است در طول زمان برای شما تغییر کنند.

 

شایع ترین محرک های پسوریازیس عبارتند از:

فشار و استرس

استرس زیاد غیرمعمول ممکن است باعث شعله ور شدن آن شود. اگر یاد بگیرید که استرس خود را کاهش داده و مدیریت کنید، می توانید شعله ور شدن را کاهش دهید و احتمالاً از آن جلوگیری کنید.

الکل

مصرف زیاد الکل می تواند باعث تشدید پسوریازیس شود. اگر بیش از حد از الکل استفاده می کنید، شیوع پسوریازیس ممکن است بیشتر باشد. کاهش مصرف الکل مفید است. در صورت نیاز به کمک، پزشک می تواند برنامه ای برای ترک الکل ارائه کند.

جراحت

یک تصادف، بریدگی یا خراش ممکن است باعث شعله ور شدن آن شود. واکسن ها و آفتاب سوختگی نیز می توانند باعث شیوع جدید شوند.

داروها

برخی از داروها محرک پسوریازیس محسوب می شوند. این داروها عبارتند از:

لیتیوم

داروهای ضد مالاریا

داروی فشار خون بالا

عفونت

پسوریازیس به دلیل حمله اشتباه سیستم ایمنی به سلول های سالم پوست ایجاد می شود. اگر بیمار هستید یا با عفونت مبارزه می کنید، سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با عفونت بیش از حد کار می کند. این ممکن است شروع یک تشدید پسوریازیس دیگر باشد. گلودرد استرپتوکوکی یک محرک رایج است.

درمان پسوریازیس

گزینه های درمانی پسوریازیس

پسوریازیس درمان ندارد. هدف از درمان‌ها کاهش التهاب و پوسته‌ها، کند کردن رشد سلول‌های پوست و حذف پلاک‌ ها است. درمان پسوریازیس به سه دسته تقسیم می شود:

 

1.درمان های موضعی

کرم ها و پمادهایی که مستقیماً روی پوست استفاده می شوند می توانند برای کاهش پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشند.

 

درمان های موضعی پسوریازیس عبارتند از:

کورتیکواستروئیدهای موضعی

رتینوئیدهای موضعی

آنترالین

آنالوگ های ویتامین D

اسید سالیسیلیک

مرطوب کننده

 

2.داروهای سیستمیک

افراد مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید، و کسانی که به سایر انواع درمان پاسخ خوبی نداده اند، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولاً آنها را برای مدت کوتاهی تجویز می کنند.

این داروها عبارتند از:

متوترکسات

سیکلوسپورین (Sandimmune)

بیولوژیک

رتینوئیدها

 

3.نور درمانی

این درمان پسوریازیس از اشعه ماوراء بنفش (UV) یا نور طبیعی استفاده می کند. نور خورشید گلبول های سفید بیش از حد فعال را که به سلول های سالم پوست حمله می کنند و باعث رشد سریع سلول ها می شوند، می کشد. هر دو نور UVA و UVB ممکن است در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشند.

اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید از ترکیبی از درمان ها سود می برند. این نوع درمان از بیش از یکی از انواع درمان برای کاهش علائم استفاده می کند. برخی از افراد ممکن است در تمام زندگی خود از همین درمان استفاده کنند. برخی دیگر ممکن است نیاز به تغییر گهگاهی درمان داشته باشند، اگر پوست آنها به چیزی که استفاده می کنند پاسخ نمی دهد.

 

روشهای درمان پسوریازیس

داروهای اختصاصی جهت درمان پسوریازیس

اگر پسوریازیس متوسط تا شدید دارید – یا اگر پسوریازیس به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهد – پزشک ممکن است یک داروی خوراکی یا تزریقی را در نظر بگیرد.

 

رایج ترین داروهای خوراکی و تزریقی مورد استفاده برای درمان پسوریازیس عبارتند از:

1.داروهای بیولوژیک

این دسته از داروها سیستم ایمنی شما را تغییر می دهند و از تعامل بین سیستم ایمنی بدن و مسیرهای التهابی جلوگیری می کنند. این داروها از طریق انفوزیون ( تزریق) داخل وریدی (IV) استفاده می شوند.

 

2.رتینوئیدها

رتینوئیدها تولید سلول های پوست را کاهش می دهند. هنگامی که استفاده از آنها را متوقف کنید، احتمالاً علائم پسوریازیس باز می گردد. عوارض جانبی شامل ریزش مو و التهاب لب است.

افرادی که باردار هستند یا ممکن است طی سه سال آینده باردار شوند، نباید رتینوئید مصرف کنند، زیرا خطر نقص مادرزادی احتمالی وجود دارد.

 

3.سیکلوسپورین

سیکلوسپورین (Sandimmune) از پاسخ سیستم ایمنی جلوگیری می کند. این می تواند علائم پسوریازیس را کاهش دهد. همچنین به این معنی است که شما سیستم ایمنی ضعیفی دارید، بنابراین ممکن است راحت تر بیمار شوید. عوارض جانبی شامل مشکلات کلیوی و فشار خون بالا است.

 

4.متوترکسات

متوترکسات مانند سیکلوسپورین سیستم ایمنی را سرکوب می کند. در صورت استفاده در دوزهای پایین ممکن است عوارض جانبی کمتری ایجاد کند. در دراز مدت می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند. عوارض جانبی جدی شامل آسیب کبدی و کاهش تولید گلبول های قرمز و سفید است.

 

توصیه های غذایی برای افراد مبتلا به پسوریازیس

غذا نمی تواند پسوریازیس را درمان کند، اما بهتر غذا خوردن ممکن است علائم شما را کاهش دهد. این پنج تغییر سبک زندگی ممکن است به کاهش علائم پسوریازیس و کاهش شعله‌ور شدن آن کمک کند:

 

1.اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن ممکن است شدت بیماری را کاهش دهد.

کاهش وزن نیز ممکن است درمان ها را موثرتر کند. مشخص نیست وزن چگونه با پسوریازیس تداخل دارد، بنابراین حتی اگر علائم شما بدون تغییر باقی بماند، کاهش وزن همچنان برای سلامت کلی شما مفید است.

2.مصرف چربی های اشباع شده را کاهش دهید.

اینها در محصولات حیوانی مانند گوشت و لبنیات یافت می شوند. مصرف پروتئین های بدون چربی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 مانند سالمون، ساردین و میگو را افزایش دهید. منابع گیاهی امگا 3 شامل گردو، دانه کتان و سویا است.

3.از غذاهای محرک اجتناب کنید

پسوریازیس باعث التهاب می شود. برخی غذاها نیز باعث التهاب می شوند. اجتناب از آن غذاها ممکن است علائم را بهبود بخشد. این غذاها عبارتند از:

گوشت قرمز

شکر تصفیه شده

غذاهای فراوری شده

محصولات لبنی

4.کمتر الکل بنوشید

مصرف مشروبات الکلی می تواند خطر شعله ور شدن را افزایش دهد. کاهش دهید یا به طور کامل ترک کنید. اگر در مصرف الکل خود مشکلی دارید، پزشک می تواند به شما در ایجاد یک برنامه درمانی کمک کند.

5.مصرف ویتامین ها را جدی بگیرید

برخی از پزشکان رژیم غذایی غنی از ویتامین را به ویتامین های به شکل قرص ترجیح می دهند. با این حال، حتی سالم‌ترین فرد هم ممکن است برای دریافت مواد مغذی کافی به کمک نیاز داشته باشد. از پزشک خود بپرسید که آیا باید از ویتامین هایی به عنوان مکمل رژیم غذایی خود استفاده کنید.

 

زندگی با پسوریازیس

زندگی با پسوریازیس می تواند چالش برانگیز باشد، اما با رویکرد صحیح، می توانید شعله ور شدن را کاهش دهید و زندگی سالم و رضایت بخشی داشته باشید. این سه زمینه به شما کمک می‌کند تا در کوتاه‌مدت و بلندمدت با آن مقابله کنید:

کاهش وزن و حفظ یک رژیم غذایی سالم می تواند کمک زیادی به کاهش و کاهش علائم پسوریازیس کند. این شامل خوردن یک رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3، غلات کامل و گیاهان است. همچنین باید غذاهایی را که ممکن است التهاب شما را افزایش دهند محدود کنید. این غذاها شامل قندهای تصفیه شده، محصولات لبنی و غذاهای فرآوری شده است.

شواهد حاکی از آن است که خوردن میوه ها و سبزیجات می تواند علائم پسوریازیس را تحریک کند. میوه ها و سبزیجات محرک شامل گوجه فرنگی و همچنین سیب زمینی سفید، بادمجان، و غذاهای مشتق شده از فلفل مانند پاپریکا و فلفل قرمز (اما نه فلفل سیاه، که به طور کلی از یک گیاه متفاوت می آید) هستند.

 

فشار و استرس

استرس یک محرک ثابت برای پسوریازیس است. یادگیری مدیریت و کنار آمدن با استرس ممکن است به کاهش شعله ور شدن و کاهش علائم کمک کند. برای کاهش استرس خود موارد زیر را امتحان کنید:

مراقبه

کنترل عواطف

نفس کشیدن صحیح

یوگا

 

سلامت عاطفی و پسوریازیس

افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر احتمال دارد افسردگی و مشکلات عزت نفس را تجربه کنند. وقتی لکه های جدید ظاهر می شوند، ممکن است اعتماد به نفس کمتری داشته باشید. صحبت کردن با اعضای خانواده در مورد چگونگی تأثیر پسوریازیس بر شما ممکن است دشوار باشد. چرخه ثابت این وضعیت نیز ممکن است ناامید کننده باشد.

همه این مسائل عاطفی محتمل است. مهم است که منبعی برای مدیریت آنها پیدا کنید. این ممکن است شامل صحبت با یک متخصص بهداشت روان حرفه ای یا پیوستن به گروهی برای افراد مبتلا به پسوریازیس باشد.

 

اگر برای اجرای اصول مراقبت ازمو و مراقبت از پوست به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.

 

مشاوره

منبع:  Everything You Need to Know About Psoriasis

بعدی:  مراقبت از پوست بدن

دسته‌بندی سلامت عمومی مراقبت از پوست
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

ورود به سایت