افسردگی در کودکان: علائم و درمان

آیا کودکان واقعاً می توانند افسردگی داشته باشند؟آره. افسردگی دوران کودکی با احساسات عادی و روزمره که کودکان در حین رشد از آن رنج می برند متفاوت است. فقط به این دلیل که کودک غمگین به نظر می رسد لزوماً به این معنی نیست که او افسردگی قابل توجهی دارد. اما اگر غم و اندوه پایدار شود یا در فعالیت‌های اجتماعی عادی، علایق، کارهای مدرسه یا زندگی خانوادگی اختلال ایجاد کند، ممکن است به این معنی باشد که آنها یک بیماری افسردگی دارند. به خاطر داشته باشید که در حالی که افسردگی یک بیماری جدی است، یک بیماری قابل درمان نیز هست.

دسترسی سریع به مطالب این صفحه

چگونه می توانم بفهمم فرزندم افسرده است؟

علائم افسردگی در کودکان متفاوت است. این عارضه اغلب تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود زیرا علائم به صورت تغییرات عاطفی و روانی عادی ناپدید می شوند. مطالعات اولیه پزشکی بر روی افسردگی «نقاب‌دار» متمرکز بود، که در آن خلق و خوی افسرده کودک با کنش یا رفتار خشمگین نشان داده می‌شد. بسیاری از کودکان مانند بزرگسالان افسرده، غمگینی یا خلق و خوی ضعیف نشان می دهند. علائم اولیه افسردگی حول محور غم و اندوه، احساس ناامیدی و تغییرات خلقی می چرخد.

علائم و نشانه های افسردگی در کودکان عبارتند از:

بدخلقی یا عصبانیت

احساس غم و ناامیدی مداوم

کناره گیری اجتماعی

حساسیت بیشتری نسبت به طرد شدن

تغییر در اشتها، افزایش یا کاهش می یابد

تغییرات در خواب (بی خوابی یا خواب زیاد)

طغیان صوتی یا گریه کردن

مشکل در تمرکز

خستگی و کم انرژی بودن

شکایات فیزیکی (مانند معده درد و سردرد) که به درمان پاسخ نمی‌دهند

مشکل در طول رویدادها و فعالیت‌ها در خانه یا با دوستان، در مدرسه، در طول فعالیت‌های فوق برنامه و سایر سرگرمی‌ها یا علایق

احساس بی ارزشی یا گناه

اختلال در تفکر یا تمرکز

افکار مرگ یا خودکشی

همه کودکان همه این علائم را ندارند. در واقع، اکثر آنها علائم متفاوتی را در زمان‌های مختلف و در شرایط مختلف نشان می‌دهند. اگرچه برخی از کودکان ممکن است در محیط‌های ساختاریافته به خوبی به عملکرد خود ادامه دهند، اما اکثر کودکان مبتلا به افسردگی ،تغییرات قابل توجهی در فعالیت‌های اجتماعی، از دست دادن علاقه به مدرسه، عملکرد تحصیلی ضعیف یا تغییر در ظاهر خواهند داشت. کودکان همچنین ممکن است شروع به مصرف مواد مخدر یا الکل کنند، به خصوص اگر سن آنها بالای 12 سال باشد.

اگرچه در جوانان زیر 12 سال نسبتاً نادر است، اما کودکان کم سن و سال اقدام به خودکشی می کنند – و ممکن است زمانی که ناراحت یا عصبانی هستند این کار را به صورت تکانشی انجام دهند. دختران بیشتر احتمال دارد اقدام به خودکشی کنند، اما پسرها به احتمال زیاد در لحظه اقدام خودکشی می کنند. کودکانی که دارای سابقه خانوادگی خشونت، سوء مصرف الکل، یا سوء استفاده فیزیکی یا جنسی هستند، مانند آنهایی که علائم افسردگی دارند، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.

کدام گروه از کودکان افسرده می شوند؟

تا 3 درصد از کودکان و 8 درصد از نوجوانان در ایالات متحده افسردگی دارند. این عارضه در پسران زیر 10 سال به طور قابل توجهی شایع تر است. اما در سن 16 سالگی، دختران بیشتر دچار افسردگی می شوند.

اختلال دوقطبی در نوجوانان بیشتر از کودکان کوچکتر است. اما اختلال دوقطبی در کودکان می تواند شدیدتر از نوجوانان باشد. همچنین ممکن است با اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)، اختلال وسواس فکری جبری (OCD) یا اختلال سلوک (CD) رخ دهد یا پنهان شود.

چه چیزی باعث افسردگی در کودکان می شود؟

مانند بزرگسالان، افسردگی در کودکان می تواند ناشی از هر ترکیبی از چیزهایی باشد که به سلامت جسمانی، رویدادهای زندگی، سابقه خانوادگی، محیط زیست، آسیب پذیری ژنتیکی و اختلالات بیوشیمیایی مربوط می شود. افسردگی یک خلق و خوی گذرا نیست، و نه وضعیتی است که بدون درمان مناسب از بین برود.

آیا می توان از افسردگی در کودکان پیشگیری کرد؟

کودکانی که سابقه خانوادگی افسردگی دارند نیز بیشتر در معرض خطر افسردگی هستند. کودکانی که والدینی مبتلا به افسردگی دارند، معمولاً اولین دوره افسردگی خود را زودتر از کودکانی که والدین آن‌ها این بیماری را ندارند، تجربه می‌کنند. کودکان خانواده های پر هرج و مرج یا درگیری، یا کودکان و نوجوانانی که موادی مانند الکل و مواد مخدر مصرف می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی هستند.

چگونه افسردگی در کودکان تشخیص داده می شود؟

اگر علائم افسردگی در کودک شما حداقل 2 هفته طول کشیده است، برای اطمینان از اینکه هیچ دلیل فیزیکی برای علائم وجود ندارد و برای اطمینان از اینکه کودک شما درمان مناسب را دریافت می کند، با پزشک خود ملاقات کنید. مشاوره با یک متخصص مراقبت از سلامت روان که در کودکان متخصص است نیز توصیه می شود. به خاطر داشته باشید که ممکن است پزشک اطفال از شما بخواهد که به تنهایی با کودک شما صحبت کند.

ارزیابی سلامت روان باید شامل مصاحبه با شما (والدین یا پرستار) و فرزند شما و هر آزمایش روانشناختی دیگری باشد که مورد نیاز است. اطلاعات معلمان، دوستان و همکلاسی‌ها می‌تواند برای نشان دادن اینکه این علائم در طول فعالیت‌های مختلف کودک شما ثابت هستند و تغییری آشکار نسبت به رفتار قبلی او هستند، مفید باشد.

هیچ تست پزشکی یا روانشناختی خاصی وجود ندارد که بتواند افسردگی را به وضوح نشان دهد، اما ابزارهایی مانند پرسشنامه (هم برای کودک و هم برای والدین)، همراه با اطلاعات شخصی، می تواند برای کمک به تشخیص افسردگی در کودکان بسیار مفید باشد. گاهی اوقات این جلسات درمانی و پرسشنامه‌ها می‌توانند نگرانی‌های دیگری را که به افسردگی کمک می‌کنند، مانند ADHD، اختلال سلوک، و OCD نشان دهند.

برخی از پزشکان اطفال در ویزیت کودک در سال یازدهم و هر سال پس از آن شروع به استفاده از صفحه نمایش سلامت روان می کنند.

گزینه های مداوا و درمان چه هستند؟

گزینه های درمانی برای کودکان مبتلا به افسردگی مشابه بزرگسالان است، از جمله روان درمانی (مشاوره) و دارو. پزشک کودک شما ممکن است ابتدا روان درمانی را پیشنهاد کند و در صورت عدم بهبود قابل توجه، داروی ضد افسردگی را به عنوان یک گزینه در نظر بگیرد. بهترین مطالعات تا به امروز نشان می دهد که ترکیبی از روان درمانی و دارو در درمان افسردگی موثرتر است.

اما مطالعات نشان می دهد که فلوکستین ضد افسردگی (پروزاک) در درمان افسردگی در کودکان و نوجوانان موثر است. این دارو به طور رسمی توسط FDA برای درمان کودکان 8 تا 18 ساله مبتلا به افسردگی به رسمیت شناخته شده است.

اکثر داروهایی که برای درمان افسردگی در کودکان استفاده می‌شوند دارای جعبه سیاه هشدار درباره احتمال افزایش افکار خودکشی هستند. مهم است که این داروها را تحت نظر یک متخصص آموزش دیده شروع و نظارت کنید و با آنها در مورد خطرات و مزایای بالقوه برای فرزندتان صحبت کنید.

درمان کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی

کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً با روان درمانی و ترکیبی از داروها، معمولاً یک داروی ضد افسردگی و یک تثبیت کننده خلق و خو، درمان می شوند.

داروهای ضدافسردگی باید با احتیاط مصرف شوند، زیرا می توانند باعث بروز حملات شیدایی یا بیش فعالی در کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی شوند. مدیریت داروی کودک باید بخشی از یک برنامه مراقبت کلی باشد که شامل درمان و قرار ملاقات های معمول مراقبت های اولیه می شود.

FDA هشدار می دهد که داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر تفکر و رفتار خودکشی را در کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی و سایر اختلالات روانپزشکی افزایش دهد. اگر سؤال یا نگرانی دارید، آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. همچنین، اگر کودک شما از این داروها استفاده می کند، همچنان بسیار مهم است که پزشک و درمانگر را از نزدیک دنبال کنید.

چشم انداز بلند مدت

مطالعات نشان داده است که افسردگی اولین بار در کودکان در سنین پایین‌تر از گذشته اتفاق می‌افتد. مانند بزرگسالان، افسردگی ممکن است بعداً در زندگی عود کند. افسردگی اغلب همزمان با سایر بیماری های جسمی ظاهر می شود. و از آنجایی که مطالعات نشان داده‌اند که افسردگی ممکن است در مراحل بعدی زندگی مقدم بر بیماری‌های روانی جدی‌تر باشد، تشخیص، درمان زودهنگام و نظارت دقیق بسیار مهم است.

به عنوان والدین، گاهی اوقات انکار افسردگی فرزندتان آسان تر است. ممکن است به دلیل انگ های اجتماعی مرتبط با بیماری روانی، درخواست کمک را به تعویق بیندازید. برای شما – به عنوان والدین – بسیار مهم است که افسردگی را درک کنید و اهمیت درمان را درک کنید تا فرزندتان به رشد جسمی و عاطفی به روشی سالم ادامه دهد. همچنین مهم است که در مورد اثرات آتی که افسردگی ممکن است بر فرزند شما در دوران نوجوانی و بزرگسالی داشته باشد، آموزش ببینید.

افسردگی در کودکان: علائم هشدار دهنده

والدین باید مراقب علائمی باشند که ممکن است نشان دهد فرزندشان در معرض خطر خودکشی است.

علائم هشدار دهنده رفتار خودکشی در کودکان عبارتند از:

بسیاری از علائم افسردگی (تغییر در خوردن، خواب، فعالیت)

انزوای اجتماعی، از جمله انزوا از خانواده

صحبت از خودکشی، ناامیدی یا درماندگی

افزایش رفتارهای نامطلوب (جنسی یا رفتاری)

افزایش رفتارهای ریسک پذیر

تصادفات مکرر

سوء مصرف مواد

روی موضوعات بیمارگونه و منفی تمرکز کنید

از مرگ و مردن صحبت کنید

افزایش گریه یا کاهش بیان عاطفی

بخشش دارایی

اگر شک دارید که کودک یا نوجوان شما افسرده است، برای گوش دادن به نگرانی های او وقت بگذارید. حتی اگر فکر نمی کنید مشکل واقعاً نگران کننده است، به یاد داشته باشید که ممکن است برای آنها بسیار واقعی باشد. مهم است که راه های ارتباطی را باز نگه دارید، حتی اگر به نظر می رسد که فرزندتان می خواهد کناره گیری کند. سعی کنید از گفتن این موضوع به کودک خودداری کنید. در عوض، با دقت گوش کنید و ممکن است در مورد مسائلی که باعث ایجاد مشکلات می شوند، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

اگر احساس می‌کنید خسته هستید یا نمی‌توانید به فرزندتان دسترسی پیدا کنید، یا اگر همچنان نگران هستید، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.

اگر برای اجرای اصول و راههای مراقبت از بدن و مراقبت از پوست به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.