شرایط پوستی: آکنه نوجوانی

تقریباً همه نوجوانان دچار آکنه نوجوانی می شوند. زمانی اتفاق می افتد که یک ماده روغنی به نام سبوم منافذ را مسدود کند.

جوش ها معمولا روی صورت، گردن، پشت، سینه و شانه ها ظاهر می شوند. آکنه یک خطر جدی برای سلامتی نیست، اگرچه آکنه شدید می تواند باعث ایجاد زخم های دائمی شود. آکنه همچنین می تواند به عزت نفس آسیب برساند.

ظاهر آکنه چگونه به نظر می رسد؟

آکنه می تواند به صورت یکی از موارد زیر ظاهر شود:

جوش های سرسفید: نقاط سفیدی که منافذی هستند که با چربی و پوست پوشیده شده توسط لایه های پوستی درگیر شده اند.

جوش‌های سرسیاه: برآمدگی‌های سیاهی که منافذ نهفته‌ای هستند که در آن مواد از فولیکول‌ها به بیرون رانده می‌شوند. رنگ مشکی از پوست نیست. ممکن است از باکتری ها، سلول های مرده پوست و موادی باشد که با اکسیژن واکنش نشان می دهند.

پاپول‌ها، پوسچول‌ها: ضایعات جدی‌تر قرمز و متورم به‌دلیل التهاب یا عفونت بافت اطراف فولیکول‌های مسدود شده ظاهر می‌شوند که اغلب دردناک هستند و احساس سختی دارند.

کیست: جوش های عمیق و پر از چرک.

چرا برخی افراد دچار آکنه می شوند و برخی دیگر نه؟

مشخص نیست چرا برخی افراد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به آکنه هستند.

علت دقیق آکنه مشخص نیست، اما هورمون هایی به نام آندروژن می توانند نقش داشته باشند. آندروژن در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می یابد.ترکیبات آندروژن ها باعث می شوند غدد چربی پوست بزرگتر شده و سبوم بیشتری تولید کنند. آندروژن ها همچنین می توانند به دلیل تغییرات هورمونی مربوط به بارداری یا شروع یا توقف قرص های ضد بارداری افزایش یابند.

ژنتیک نیز ممکن است مهم باشد. اگر والدین شما آکنه داشتند، ممکن است این تمایل را به ارث برده باشید.

برخی از داروها (به عنوان مثال، آندروژن هایی که به عنوان دارو مصرف می شوند، داروهای صرع، لیتیوم و پردنیزون) می توانند باعث آکنه شوند.

لوازم آرایشی که قوام چربی دارند نیز ممکن است منافذ را مسدود کنند. محصولات مبتنی بر آب نسبت به آرایش های روغنی کمتر باعث ایجاد آکنه می شوند.

موارد دیگری که می توانند آکنه را بدتر کنند عبارتند از:

اصطکاک ناشی از تکیه دادن یا مالش پوست؛ شستشوی شدید

برداشتن یا فشردن لکه ها

فشار ناشی از کلاه ایمنی دوچرخه، کوله پشتی یا یقه های تنگ

تغییر سطح هورمون در دختران نوجوان و زنان بالغ دو تا هفت روز قبل از شروع دوره قاعدگی

فشار و استرس

آکنه نوجوانی چگونه درمان می شود؟

متخصصان پوست (پزشکان متخصص در مشکلات پوستی) اغلب آکنه را به ویژه در موارد شدید درمان می کنند. پزشکان خانواده یا عمومی، پزشکان اطفال یا متخصصان داخلی می توانند اشکال خفیف تر آکنه را درمان کنند.

درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1.درمان های موضعی بدون نسخه (“بدون نسخه”):

“موضعی” به این معنی است که شما این محصولات را روی پوست خود قرار می دهید. آنها قرص نیستند اینها عبارتند از اسید استیک، بنزوئیل پراکسید، اسید سالیسیلیک و گوگرد. این درمان ها به اشکال مختلفی از جمله ژل، لوسیون، کرم، صابون و پد موجود است. هنگامی که این محصولات به طور منظم استفاده شوند، در درمان آکنه تأثیر متوسطی دارند. ممکن است 4 تا 8 هفته طول بکشد تا پوست بهبود یابد.

2.درمان های موضعی تجویزی:

این درمان ها شامل آداپالن، آنتی بیوتیک ها، آزلائیک اسید، بنزوئیل پراکسید، داپسون، تازاروتن و ترتینوئین است.

3.درمان های دارویی خوراکی تجویزی:

برای افراد مبتلا به آکنه متوسط ​​تا شدید، پزشکان اغلب علاوه بر داروهای موضعی، آنتی بیوتیک های خوراکی (قرص) را نیز تجویز می کنند. تصور می شود آنتی بیوتیک های خوراکی با مهار رشد باکتری ها به کنترل آکنه کمک می کنند و در نتیجه التهاب را کاهش می دهند. آنها معمولاً روزانه به مدت چهار تا شش ماه مصرف می شوند و سپس با بهبود آکنه، مصرف آنها کاهش یافته و قطع می شود. قوی ترین داروی خوراکی، ایزوترتینوئین (آبسوریکا، آمنستیم، کلارویس، میوریسان و زناتان) معمولاً یک یا دو بار در روز به مدت 16 تا 20 هفته مصرف می شود. اعتقاد بر این است که اندازه غدد چربی را کاهش می دهد تا روغن بسیار کمتری تولید شود و به جلوگیری از مسدود شدن منافذ کمک می کند. که رشد باکتری های مولد آکنه را مهار می کند. به دلیل خطر نقایص مادرزادی، زنان در سنین باروری نباید در حین مصرف ایزوترتینوئین باردار شوند .

4.درمان های مطب:

کیست ها را می توان با یک سری تزریق کورتیزون داخل ضایعه درمان کرد. برای کاهش التهاب و باکتری روی پوست می توان از نور قرمز درمانی استفاده کرد. می توان از لایه بردار اسید سالیسیلیک برای باز کردن منافذ استفاده کرد.

نکات پیشگیری از آکنه نوجوانی

در اینجا نکاتی وجود دارد که ممکن است به کنترل آکنه کمک کند.

بیش از حد شستشو نکنید و از اسکراب های خشن استفاده نکنید. آکنه ناشی از کثیفی نیست. دو بار شستشوی ملایم در روز کافی است. تمیز کردن بیش از حد باعث تحریک و خشکی پوست می شود و غدد را تحریک می کند تا چربی بیشتری تولید کنند و احتمال ایجاد جوش را افزایش می دهد.

از محصولات بدون روغن یا غیر کومدون زا (آنهایی که منافذ را مسدود نمی کنند) روی صورت خود استفاده کنید.

آنها را نفشارید. جوش‌ها می‌توانند باکتری‌های آکنه را به عمق پوست هدایت کنند. فشردن می تواند منجر به التهاب بیشتر و زخم های دائمی شود.

اجازه ندهید که آکنه پوست شما را احاطه کند. هر کاری که می توانید برای بهبود پوست خود انجام دهید، در صورت لزوم با یک متخصص پوست مشاوره کنید و عادت هایی را که دوست دارید انجام دهید.

چه چیزی برای آکنه نوجوانی مفید است؟

از نوجوان خود بخواهید از محصولات آکنه بدون نسخه استفاده کند و نواحی مشکل را با یک پاک کننده ملایم دو بار در روز بشوید. به دنبال محصولاتی باشید که حاوی بنزوئیل پراکسید موضعی به عنوان ماده اصلی فعال هستند. پاک کننده را با نوک انگشتان بمالید و پوست را با آب ولرم بشویید.

آکنه نوجوانی از چه سنی برطرف می شود؟

اگرچه آکنه تا حد زیادی به عنوان نفرین دوران نوجوانی باقی می ماند، حدود 20 درصد از همه موارد در بزرگسالان رخ می دهد. آکنه معمولا در دوران بلوغ بین سنین 10 تا 13 سالگی شروع می شود و در افرادی که پوست چرب دارند بدتر می شود. آکنه نوجوانی معمولا بین 5 تا 10 سال طول می کشد و معمولاً در اوایل دهه 20 از بین می رود.

چه زمانی باید نگران آکنه نوجوانی باشم؟

اگر بعد از سه ماه به نظر رسید که لکه ها تحت کنترل نیستند، وقت آن است که یک قرار ملاقات بگذارید. بسیاری از پزشکان اطفال در درمان آکنه ماهر هستند، بنابراین این بهترین مکان برای شروع است. او می تواند در صورت لزوم نوجوان شما را به متخصص پوست ارجاع دهد.

اگر برای اجرای اصول و راههای مراقبت از بدن و مراقبت از پوست به کمک نیاز دارید، یا برای انتخاب بهترین محصولات به راهنمایی نیاز دارید، با کارشناسان آیریک تجهیز در تماس باشید.

منبع: Skin Conditions: Teenage Acne