درماتیت آتوپیک یک بیماری خاص نیست، بلکه اصطلاحی است که گروهی از بیماری های التهابی پوست را توصیف می کند که علائمی شبیه بثورات مانند لکه های قرمز و خارش دار روی پوست ایجاد می کند.
همچنین به عنوان درماتیت (التهاب پوست)، اگزمای آتوپیک (“آتوپیک” به معنای تمایل ژنتیکی به حساسیت یا بیش از حد آلرژیک) یا درماتیت آتوپیک نیز شناخته می شود.
در واقع، کلمه “اگزما” اغلب به جای “درماتیت آتوپیک” استفاده می شود، اگرچه از نظر بالینی، درماتیت آتوپیک رایج ترین نوع اگزما است.
درماتیت آتوپیک شدیدترین و مزمن ترین شکل (طولانی مدت) اگزما است. مشخصه آن پوست ملتهب است که ممکن است ترک بخورد و مایع شفافی در هنگام خراش آزاد شود (اثری که به عنوان گریه اگزما شناخته می شود). بر اساس گزارش موسسه ملی آرتریت و بیماریهای اسکلتی و عضلانی و پوست، افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک اغلب زمان هایی را تجربه میکنند که در طی آن علائم بدتر میشوند.
تصاویری از انواع اگزما:
1.اگزما تماسی (درماتیت تماسی)
2.اگزمای دست
اگر لکه های خشک، ضخیم و پوسته پوسته روی دست دارید که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند (مانند اگزمای تماسی)، ممکن است اگزمای دست داشته باشید. محرکها و آلرژنهای مختلف ممکن است مسئول شعلهور شدن اگزمای دست باشند.
3.اگزمای دیشیدروتیک
تاول های کوچک و خارش دار در کف پا و لبه های انگشتان دست، انگشتان پا و کف دست ممکن است نشانه اگزمای دیشیدروتیک باشند. استرس و آلرژی دو عامل محرک احتمالی برای این شکل از اگزما هستند.
4.اگزمای عددی
در مقایسه با سایر انواع اگزما، اگزمای نومولار متفاوت ظاهر می شود: به صورت لکه های خارش دار و سکه ای شکل روی پوست.
4.درماتیت استاز
این زمانی اتفاق می افتد که مایع به دلیل مشکلات جریان خون از وریدها و داخل پوست نشت کند.
5.درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک زمانی اتفاق میافتد که لکههای پوستهدار سفید یا زرد پوست در نواحی چرب مانند پوست سر (مانند شوره سر)، صورت و گوشها در نتیجه میکروارگانیسمهایی که روی پوست زندگی میکنند (مانند برخی از انواع مخمرها) ایجاد میشود.
علائم و نشانه های اگزما
افراد مبتلا به اگزما پوست بسیار خشک و خارش دار دارند و در قسمت های مختلف بدن – به ویژه صورت، دست ها، پاها، داخل آرنج ها و پشت زانوها، جوش می شود.
علاوه بر این، ضایعات و لکه های پوستی ممکن است در مچ دست، مچ پا، کناره های گردن یا اطراف دهان ایجاد شود.
برای اکثر افراد، علامت اصلی اگزما خارش است، که می تواند منجر به خاراندن و مالش شود که باعث تحریک بیشتر پوست می شود. این می تواند به نوبه خود منجر به “چرخه خارش خراش” یا افزایش خارش و خراش شود که علائم اگزما را بدتر می کند.
سایر علائم پوستی مرتبط با اگزما عبارتند از:
لکه های زبر و چرمی پوست
برآمدگی های قرمز و برجسته (کهیر)
افزایش چین و چروک پوست در کف دست
برآمدگی های کوچک و زبر روی صورت، بازوها و ران ها
لکه های پوسته پوسته
پوست متورم و دردناک
رنگ پوست تغییر می کند
انجمن ملی اگزما (NEA) اشاره می کند که اگزما مسری نیست – نمی تواند مستقیماً بین افراد سرایت کند.
علل و عوامل خطر اگزما
پوست مبتلا به اگزما نمی تواند رطوبت خود را به خوبی حفظ کند، احتمالاً به دلیل تولید کم چربی و روغن. همچنین ناشی از یک سد پوستی مختل شده است، که اجازه می دهد هر رطوبتی که پوست دارد آزادانه در هوا تبخیر شود. این باعث خشک شدن آن می شود و خاصیت محافظتی خود را از دست می دهد.
مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد اگزما در برخی افراد می شود، به ویژه درماتیت آتوپیک.
اگر سایر بیماریهای آلرژیک – مانند تب یونجه و آسم – در خانواده وجود داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به اگزما در کودکان وجود دارد که نشان میدهد ممکن است یک جزء ژنتیکی در این بیماری وجود داشته باشد.
اگرچه متخصصان پوست لزوما اگزما را یک اختلال خود ایمنی نمی دانند، اما تصور می شود که علائم درماتیت آتوپیک نتیجه واکنش بیش از حد یا اختلال عملکرد سیستم ایمنی باشد.
به گفته NEA، با اگزما، سیستم ایمنی بدن شما باعث التهاب می شود. معمولاً این یک فرآیند طبیعی است که از عفونت و ورود مواد مضر خارجی محافظت می کند، اما در مورد اگزما، این اتفاق حتی در غیاب مواد مضر نیز رخ می دهد. پس پوست بدون دخالت از بیرون ،بی علت ملتهب است و ملتهب می ماند.
علاوه بر عوامل ژنتیکی و سیستم ایمنی، عوامل محیطی نیز در تشدید یا تحریک اگزما نقش دارند.
محرکهای اگزما ممکن است شامل طیف گستردهای از محرکها، آلرژنها و سایر مواد باشد، مانند :
صابون ها، شوینده ها، شامپوها و مایعات ظرفشویی
شوینده های حمام
گرد و غبار یا ماسه
دود سیگار
عطرها و محصولات مراقبت از پوست که حاوی اسانس یا الکل هستند
پارچه های پشمی یا مصنوعی
مواد شیمیایی، حلال ها و روغن های معدنی
قارچ های محیطی
گرده
لمس حیوانات خانگی
غذاهای حساسیت زا (مانند بادام زمینی، سویا و تخم مرغ)
غبار
آب و هوای گرم یا خشک
رطوبت کم یا زیاد
عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی
در برخی موارد، علائم اگزما با نیش حشرات یا واکنش های آلرژیک اشتباه گرفته می شود.
اگزما چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص اگزما، پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد تا وضعیت پوست شما را بررسی کند و ببیند که آیا بثورات مشخصه بیماری را دارید یا خیر.
آنها ممکن است بیوپسی پوست (نمونه پوست را برای معاینه بردارید) برای تایید تشخیص و رد سایر بیماری های پوستی انجام دهند.
برای درک بهتر علائم و علل بالقوه آنها، پزشک شما همچنین از شما سوالاتی در مورد سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی شما می پرسد، به خصوص در مورد شرایط آلرژیک و مسائل مربوط به پوست.
پزشک شما همچنین ممکن است یک آزمایش خون برای جستجوی علائم یک واکنش ایمنی اخیر و همچنین آزمایشهای آلرژی برای تعیین محرکهای احتمالی آلرژیک تجویز کند.
پیش آگهی اگزما
طبق آکادمی پوست آمریکا، افرادی که در نوزادی یا خردسالی به درماتیت آتوپیک مبتلا میشوند به مرور زمان بهتر میشوند. برای برخی، این بیماری تا سن 2 سالگی خودبهخود ناپدید میشود.
اما حدود نیمی از بزرگسالان مبتلا به درماتیت آتوپیک در کودکی آن را داشتند.
طول مدت اگزما
درماتیت آتوپیک در بزرگسالان اغلب طولانی است و هیچ راهی برای تعیین اینکه آیا از بین می رود یا مادام العمر با شماست ، وجود ندارد. اما فراوانی و شدت علائم معمولاً با گذشت زمان کاهش مییابد و شما میتوانید درماتیت آتوپیک را از طریق درمان، مرطوبسازی و با اجتناب از محرکهایی که باعث شعلهور شدن میشوند، کنترل کنید.
بر اساس مقاله ای که در سازمان جهانی آلرژی منتشر شده است، اگر سابقه خانوادگی اگزما دارید یا اگر در سنین پایین شروع شده باشد، یا همراه با آلرژی و آسم باشد، و یا حجم زیادی از پوست را شامل شود،کنترل درماتیت آتوپیک ممکن است سخت تر باشد.
درمان و گزینه های دارویی برای اگزما
هیچ درمانی برای اگزما وجود ندارد و هدف از درمان کاهش علائم اگزما، التیام پوست و جلوگیری از آسیب و شعله ور شدن شدید پوست است.
داروها، مرطوبکنندهها و روتینهای مراقبت از پوست در خانه، یک برنامه درمانی مؤثر برای بسیاری از افرادی که با اگزما زندگی میکنند، تشکیل میدهند.
گزینه های دارویی
دارو برای درماتیت آتوپیک شامل موارد زیر است:
کورتیکواستروئیدهای موضعی (پمادها، کرمها یا لوسیونها) که دارای درجات قدرت متفاوتی هستند.
مهارکننده های موضعی کلسینئورین (TCIs)، مانند پروتوپیک (تاکرولیموس) و الیدل (پیمکرولیموس)
مهارکننده موضعی (crisaborole)
آنتی هیستامین ها مانند بنادریل (دیفن هیدرامین)، هیدروکسی زین، یا یونیزوم (دوکسیلامین سوکسینات) که به مشکلات خواب کمک می کنند و ممکن است به جلوگیری از خاراندن شبانه کمک کنند.
سرکوب کننده های ایمنی خوراکی، مانند Neoral، Sandimmune یا Restasis سیکلوسپورین، Trexall یا Rasuvo متوترکسات، یا CellCeptمایکوفنولات
داروی تزریقی خود تجویزی Dupixent (dupilumab)
داروهای آنتی بیوتیک، ضد ویروسی یا ضد قارچی برای درمان هرگونه عفونت پوستی
Opzelura (ruxolitinib)، یک کرم مهارکننده برای درمان درماتیت آتوپیک خفیف تا متوسط در بیماران 12 ساله و بالاتر که نمی توانند از سایر درمان های موضعی استفاده کنند یا علائم را از درمان های دیگر تسکین نمی دهند.
نور درمانی (فوتوتراپی)، که اگزما را با استفاده از اشعه ماوراء بنفش درمان میکند، را نشان میدهد.
درمان با پوشش مرطوب که ترکیبی از داروهای موضعی و مرطوبکننده با یک گاز مرطوب است.
گزینه های رژیم غذایی
تغییر رژیم غذایی یک راه مطمئن برای کنترل علائم اگزما نیست، اما ممکن است کمک کند. آلرژی های غذایی و اگزما می توانند علائم پوستی مشابهی ایجاد کنند، بنابراین اگر غذاهای خاصی وجود دارد که این واکنش را تحریک می کند – شاید برای شما تخم مرغ و برای شخص دیگری بادام زمینی باشد – باید از آنها اجتناب کنید.
اگر مطمئن نیستید کدام غذاها ممکن است علائم شما را تحریک کنند، می توانید با استفاده از یک رژیم غذایی حذفی بررسی کنید. با این رویکرد، غذاهای بالقوه مشکلساز را قبل از افزودن دوباره به آنها حذف میکنید و متوجه واکنش پوست خود در طول مسیر میشوید.
به گفته کالج آمریکایی گوارش، رژیم های غذایی حذفی همچنین برای تشخیص بیماری های خود ایمنی مانند ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE)، یک بیماری مزمن مری، استفاده می شود.
درمان های جایگزین و مکمل
برخی از افراد نیز از داروهای مکمل یا جایگزین برای درمان اگزمای خود استفاده می کنند. برای مثال، حمامهایی که حاوی بلغور جو دوسر، جوش شیرین یا روغنهای بدون عطر هستند؛ ماساژ با روغنهای ضروری. و تکنیک های مدیریت استرس، مانند یوگا و مدیتیشن.
پیشگیری از اگزما
هیچ راه اثبات شده ای برای جلوگیری از ابتلا به اگزما وجود ندارد. با این وجود، تحقیقات نشان می دهد کودکانی که تا 4 ماهگی از شیر مادر تغذیه می کنند، ممکن است کمتر به آن مبتلا شوند. روش دیگر، شیر خشک نیمه هیدرولیز شده، که حاوی پروتئین فرآوری شده شیر گاو است، ممکن است احتمال ابتلای کودک به درماتیت آتوپیک را کاهش دهد.
یک روتین مراقبت از پوست سالم را دنبال کنید، از جمله استفاده از کرم یا پماد مرطوب کننده دو تا سه بار در روز.
در صورت نیاز از دستکش استفاده کنید، مانند زمانی که در معرض خطر تماس با مواد محرک هستید. این بدان معناست که هنگام کار در خارج از منزل یا اگر مجبور هستید دستان خود را زیر آب بگذارید (برای جذب عرق، زیر دستکش های پلاستیکی دستکش نخی بپوشید).
هوشمندانه حمام کنید، مثلاً فقط از صابون ملایم و آب ولرم برای حمام یا دوش گرفتن خود استفاده کنید و به جای مالش، پوست خود را خشک کنید.
با نوشیدن آب زیاد، خنک بمانید و از گرم شدن و عرق کردن خودداری کنید.
لباس های گشاد بپوشید – یعنی لباس هایی که از پنبه و سایر مواد طبیعی ساخته شده اند.
با اجتناب از تغییرات ناگهانی دما و رطوبت، دمای بدن خود را ثابت نگه دارید.
استرس را با شناخت علائم و اقداماتی برای مدیریت آن رام کنید.
تا جایی که می توانید قرار گرفتن در معرض محرک ها و آلرژن های شناخته شده را محدود کنید.
اگر می خواهید در مورد اهمیت و راهنمای مراقبت از پوست و انتخاب روتین روزانه موثر در زندگی خود بیشتر بدانید ، یک مشاوره رایگان از متخصصین آیریک تجهیز ترتیب دهید. ما خوشحال می شویم به هر سوالی که دارید پاسخ دهیم و به شما کمک کنیم بهترین محصولات روتین پوست صورت را انتخاب نمایید. همین امروز تماس با ما را برقرار کنید.
منبع: What Is Eczema (Atopic Dermatitis)? Symptoms, Causes, Diagnosis, Treatment, Prevention
بعدی: لک های پوستی چیست و راهکارهای پیشگیری و درمان آن چگونه است؟